Ben jij net als ik een vrouw waarbij zelfstandigheid altijd hoog in het vaandel heeft gestaan of heb je dochters en worstel je met welke boodschap je ze wilt laten opgroeien? In deze blog heb ik het over de les die mijn ouders mij en mijn zus leerden waardoor wij geworden zijn zoals we zijn.
Laats had ik een borrel met wat moeders en onze dochters. Eén van de moeders vertelde me iets waardoor ik echt in grootste verbazing was. Haar man is chirurg maar zij werkt sinds kort ook weer in de richting waar ze altijd in heeft gewerkt. Enkelen van haar vrouwelijke collega’s reageren heel vreemd op het feit dat zij weer ging werken. Op een manier van: als jouw man arts is hoef je toch niet te werken?
Vrouwen, please steun elkaar!!!!
Als je man chirurg is dan betekent dat toch zeker niet dat jij thuis hoeft te gaan zitten? Je werkt voor je ontwikkeling voor je contacten voor je zelfwaarde! Ik ken ook iemand die parttime in het onderwijs werkt en in combinatie met de kinderopvang hou je niet heel erg veel over per maand maar dat doe je ook mede om in het arbeidsproces deel te blijven nemen. Want als je eruit stapt voor meerdere jaren is het veel lastiger het weer op te pakken.
Mijn zus en ik kregen deze les mee van onze ouders. Zij zeiden we hopen dat jullie de liefde van jullie leven vinden, maar stel nou dat het minder leuk uitpakt dan je had gedroomd. Zorg er dan voor dat je zelf de beslissing kan nemen om weg te gaan. Zorg ervoor dat je voor jezelf kunt zorgen. Dat je niet afhankelijk bent van het inkomen van je man.
Ieder gezin en iedere vrouw regelt het op haar eigen manier. Niemand is hetzelfde. Ik ben een echt werkpaard anderen zijn een echte moederkloek. En er zijn heel erg veel vrouwen in de gulden middenweg. Maar laten we elkaar vooral steunen in plaats van bekritiseren. Je weet nooit hoe het is in iemand anders haar situatie. Sommigen van mijn vriendinnen zijn veel thuis bij de kinderen simpelweg omdat hun man veel in het buitenland is. Mijn zus was toen de kinderen heel klein waren erg veel van huis wat haar man en mijn ouders dan weer opvingen.
We zijn uniek en verschillend. Maar afhankelijk zijn van een ander zou ik een beklemmend idee vinden. Waarschijnlijk omdat dat zaadje al jong bij mij gepland is. Gelukkig ben ik bij de liefde van mijn leven en zijn er geen redenen om weg te hoeven, maar als het zou moeten zou ik het redden. En dat is ook de les die wij onze dochter weer meegeven.
Welke les van je ouders geef jij door aan je kinderen?
